Ken jij dat blauwe blikje nog?
Het stond vroeger op bijna iedere wastafel: zo’n blikje NIVEA. NIVEA smeert, verzacht en heelt kleine wondjes. Het reclame filmpje zie ik nog zó voor me. Jij misschien ook? Gelukkige mensen gebruikten ‘t, ze namen het overal mee naar toe.
Is dit een praatje over huidverzorging? Nee, maar bij gebruik van deze ‘NIVEA’ heeft het wel hetzelfde weldadige resultaat!
Ik heb het over communicatie.
NIVEA staat namelijk voor:
Niet
Invullen
Voor
Een
Ander
Gebruik NIVEA altijd en overal!
Hoe vaak denken we niet dat we de ander zo goed kennen dat we hem na een paar woorden al denken te begrijpen en weten wat hij of zij bedoelt. We vullen zo graag in voor een ander dat we niet meer echt luisteren naar wat deze te vertellen heeft. Na even geluisterd te hebben, zitten we al in onze eigen wereld van gedachten en reageren van hieruit.
Het invullen voor de ander geeft geen ruimte aan degene die iets te vertellen heeft en hiermee doe je hem/haar enorm te kort. Laat de ander uitspreken, laat hem zelf verwoorden wat hij/zij wil vertellen.
Door in te vullen voor de ander ontstaat vaak miscommunicatie.
Stel je voor dat je collega een verhaal vertelt en jij denkt te weten waar het naar toe gaat. Vanuit je eigen gedachte reageer je, maar dat kan een totaal ander spoor zijn waardoor je elkaar helemaal kwijt raakt. Als je het goede spoor na enige tijd weer te pakken hebt, roep je: ‘Aahhh, heb je het daarover, ik dacht dat je…’
Het veronderstellen, invullen en vooroordelen is dé voedingsbodem voor miscommunicatie en irritatie. We zijn niet helderziend en we weten daarom niet wat er in de ander leeft.
Geef je gesprekspartner tijd en ruimte om te vertellen wat hij te vertellen heeft. Komt er de gedachte op dat je weet waar het over gaat of je denkt te weten wat hij wil zeggen, check het door na te vragen of jouw interpretatie klopt. Dit kan je doen door te vragen: ‘bedoel je te zeggen dat…’ of ‘klopt het dat je je boos, geïrriteerd of opgelucht voelt?’
Checken is voor mij hèt toverwoord bij heldere en duidelijke communicatie. En neem daarbij vooral een grote lik NIVEA mee. Want het verzacht je relatie en heelt/voorkomt kleine (communicatie-) wondjes!
Ik nodig je uit om een reactie te geven!
Karin Hensen
Wil je meer weten over trainingen of workshops in Verbindende Communcatie neem dan contact op door hier te klikken.
Karin Hensen coaching, stress, burnout en communicatie 
Mooi artikeltje waarin je de sabottage van de dialoog beschrijft via de huidverzorgende metafoor.
Mooie blog! Ik zal nooit meer hetzelfde naar een doosje Nivea kijken. Voordat ik kindertherapeute werd, ben ik 20 jaar werkzaam geweest als journaliste en communicatietrainer. In die tijd heb ik geleerd om heel goed en zuiver te luisteren naar wat iemand vertelt. Daar heb ik nog dagelijks profijt van in mijn werk in De Kinderpraktijk en die kennis geef ik graag door aan mijn collega’s.
Ik maak het enorm vaak mee dat mensen invullen in wat ik probeer te zeggen nog voordat ik ben uitgepraat. Wellicht is het omdat ik bijzonder wollig en onsamenhangend kan praten. Maar wat doe je dan in een grote menigte als je onderuit gehaald word. Dan werkt dat potje NIVEA niet meer.
In een-op-een situaties werkt het inderdaad prima. Je kunt de ander nog corrigeren.
Grappig overigens, ik had het er eens tijdens een training over met iemand anders. Hij had enorme moeite om anderen uit te laten praten. Ging al aan de slag voordat de ander klaar was met uitleg. En keer op keer ging hij daarmee de mist in, omdat hij de ander verkeerd begrepen had en verkeerd op weg was. Ik heb dat juist andersom. Ik vind het vaak ook vermoeiend om de ander uit te laten praten, maar doe mijn best om de ander de kans te geven. En wat blijkt? Negen van de tien keer is het een bevestiging van wat ik al vermoedde. Maar goed, je zult net merken dat die ene keer dat je het niet juist hebt, de ander ontzettend van streek raakt als je het alsnog verkeerd doet. Toch maar goed om te blijven luisteren dan 😉
Nu alleen van het wollige gepraat af zien te komen. Ik ben al goed onderweg als je mij vergelijkt met hoe ik 10 jaar geleden was!